Ο Γιάννης Βογιατζής γεννηθείς το 1926 είναι ένας άνθρωπος που έζησε δύο ζωές «Ένα ηθοποιός ζει δύο ζωές στη ζωή του. Η μία με την οικογένεια και τους και τους φίλους και την άλλη μέσω των ρόλων» εξηγεί μιλώντας, χθες Δευτέρα 4 Απριλίου στον ΣΚΑΪ 100,3 και την εκπομπή «Στιγμιότυπα» με τον Βασίλη Κουφόπουλο.
Αφορμή η βράβευση του από την Finos Film για την πολυετή προσφορά του. Ο ηθοποιός με τα πολλά πρόσωπα που μπαίνει κάθε βράδυ στο σπίτι μας από τις τηλεοπτικές συσκευές, εξακολουθεί να βρίσκεται στο θέατρο στην ηλικία των 95 και να ζει από την αγάπη του για αυτό.
Στη συνέντευξή που παραχώρησε στον ΣΚΑΪ εξηγεί τον τρόπο για να ζει κανείς ευτυχισμένος με αυτό που καταπιάνεται. Και μιλώντας για την ταινία «Σμύρνη μου αγαπημένη» της Μιμής Ντενίση σημειώνει πως είναι μια παραγωγή που μπορούν να δουν και στην Τουρκία: «Και τα γεγονότα αυτά δικαιώνουν εμάς και τους Τούρκους», αναφέρει
Για τους ρόλους:
«Το να βγαίνεις και να κάνεις ένα ρόλο μονίμως με διαφορετικούς τίτλους δεν νομίζω ό,τι είναι δημιουργία είναι μάλλον καταστραφείς και το έργο και τον εαυτό.
Ο κάθε ρόλος είναι ένα διαφορετικός άνθρωπος. Ο κάθε άνθρωπος που υποδύεσαι είναι ένα υπαρκτό πρόσωπο. Πρέπει να το υποδύεσαι όχι μιμούμενος το πρόσωπο, αλλά να γίνεσαι το πρόσωπο. Χρειάζεται πολύ μελέτη πολύ μόχθο.
Οι ζωές των ηθοποιών:
Ένα ηθοποιός ζει δύο ζωές στη ζωή του. Η μία με την οικογένεια και τους φίλους και την άλλη μέσω των ρόλων. Είμαστε λίγο ευεργετημένοι σε αυτό το θέμα
Δεν παίζεις το ρόλο. Είσαι ο ρόλος . Kαι όταν είσαι ο ρόλος μια μεγάλη ευτυχία μέσα σου.
Η χαρά:
Προσπαθώ σε όλη μου τη ζωή να νιώθω χαρά ερμηνεύοντας τους ρόλους. Αυτή η χαρά με κρατάει στη ζωή. Σε αυτή την ηλικία εργάζομαι
Με αγαπάνε και οι σκηνοθέτες και οι συνάδελφοί μου , τα λόγια μου την παρέα μου Είναι πολύ μεγάλη χαρά να νιώθεις ότι κάτι προσφέρεις, πως είναι αποδεκτό από τον κόσμο. Κάνουμε ένα επάγγελμα, που δεν είναι τόσο πολύ επάγγελμα, αλλά λειτούργημα
Για την ταινία «Σμύρνη μου αγαπημένη»:
Η Μιμή Ντενίση έγραψε ένα έργο που μπορεί να παιχτεί και στην Τουρκία. Η επιστήμη της ιστορίας λέει την αλήθεια. Και η ταινία της Ντενίση προβάλει την ιστορία, τα γεγονότα. Και τα γεγονότα αυτά δικαιώνουν εμάς και τους Τούρκους»
Φτάνοντας στην ευτυχία:
Δεν είναι δουλειά είναι διασκέδαση το επάγγελμα μας . Και διασκέδαση με την έννοια της παιδείας. Είναι μια πνευματική τροφή πολύ μεγάλη, που άμα μου λείψει θα έχω λείψει και εγώ . Νομίζω πως με αυτή θα σβήσω με την αγάπη μου στο θέατρο, στο κινηματογράφο,, στο ραδιόφωνο και στην τηλεόραση καμία φορά Πρέπει να κάνεις τη δουλειά σωστά αληθινά με αγάπη. Η υπομονή σου και η επιμονή σου θα σε κάνεις να πέτυχεις. Δηλαδή να αισθανθείς ευτυχισμένος. Διότι είναι μεγάλη ευτυχία όταν μπορέσεις και δώσεις ρόλο με όλη σου την
Και θέλω με αυτή τη χαρά να φύγω από τη ζωή. Με το θέατρο. Το λάτρεψα το και τον κινηματόγραφό. Και το καθετί άλλο που είναι γύρω από το θέατρο και τον κινηματογράφο».
Ακούστε τη συνέντευξη εδώ
